2 pokazuje przewidywania ryzyka choroby o wysokim stopniu złośliwości na podstawie modelu logistycznego. Występowała istotna korelacja pomiędzy poziomem PSA a chorobą o wysokim stopniu złośliwości (iloraz szans, 2,10 na jednostkę wzrostu poziomu PSA, 95% przedział ufności, 1,66 do 2,65, P <0,001). Związek ten utrzymywał się, gdy nowotwory z wynikiem Gleasona 7 (3 + 4 - suma podstawowego [najczęstszego] stopnia i najwyższego drugorzędnego stopnia) zostały wykluczone (iloraz szans dla choroby o wysokim stopniu złośliwości, 1,80 na jednostkę wzrostu PSA poziom, 95% przedział ufności, 1,17 do 2,77; P = 0,02). W analizie wieloczynnikowej wystąpiło dodatkowe istotne powiązanie z rasą czarną (iloraz szans dla choroby o wysokim stopniu złośliwości, 4,14; przedział ufności 95%, 1,77 do 9,68; P = 0,001). Iloraz szans dla choroby o wysokim stopniu złośliwości w analizie wieloczynnikowej wynosił 2,08 na jednostkę wzrostu poziomu PSA (przedział ufności 95%, 1,64 do 2,64, P <0,001). Dyskusja
PSA po raz pierwszy opisano w 1979 r., A jego zastosowanie sugerowano do oceny odpowiedzi na leczenie u mężczyzn z rakiem prostaty. Wczesne obserwacje sugerowały, że poziom PSA może nie być przydatny do badania przesiewowego, 11 i zaproponowano poziom 2,6 ng na mililitr jako górny limit normalnego zakresu.12-15 Z powodu obaw o swoistość testu, inne wczesne raporty zasugerował, że górna granica normalnego zakresu badań przesiewowych w kierunku raka prostaty powinna wynosić od 7,5 do 10,0 ng na mililitr.16,17
Przed pojawieniem się testu PSA rak prostaty rozpoznawano zwykle za pomocą badania doodbytniczego, które często wykrywało raka po rozprzestrzenianiu się choroby.18 Jeśli badanie odbytnicy było nieprawidłowe, zwykle wykonano biopsję prostaty z cyfrowym przewodnikiem, często z cztery lub mniej pobrane próbki biopsji. Zachorowalność związana z zabiegiem była znaczna.19 W połowie lat osiemdziesiątych użycie biopsji z kontrolą ultrasonograficzną zautomatyzowanej broni z biopsji 18 zwiększyło bezpieczeństwo i szybkość tej techniki20.
W jednej z pierwszych doniesień dotyczących oceny przesiewowej PSA (w 1653 mężczyznach) rak prostaty wykryto u 22 procent mężczyzn (19 z 85), którzy przeszli biopsję z powodu poziomu PSA od 4,0 do 9,9 ng na mililitr, aw 67 procent mężczyzn (18 z 27), którzy przeszli biopsję z powodu poziomu PSA ponad 10,0 ng na mililitr.2 W późniejszym badaniu 1249 mężczyzn, rak prostaty stwierdzono u 26 procent mężczyzn (23 z 87) który przeszedł biopsję z powodu poziomu PSA od 4,1 do 10,0 ng na mililitr i u 50 procent mężczyzn (9 z 18), którzy przeszli biopsję z powodu poziomu PSA ponad 10,0 ng na mililitr.3 Po tych pierwszych doniesieniach badań przesiewowych PSA nastąpił gwałtowny wzrost wykrywania raka gruczołu krokowego.
Dodatnia wartość predykcyjna poziomu PSA mniejsza niż 4,0 ng na mililitr nie jest dobrze zdefiniowana. Wieloinstytucjonalne, prospektywne badanie poziomów PSA i badanie doodbytnicze u 6630 mężczyzn w wieku 50 lat lub starszych sugerowało, że wartość 4.0 ng na mililitr powinna być stosowana jako górna granica normalnego zakresu.22 W tym badaniu tylko mężczyźni z poziomem PSA większym niż 4,0 ng na mililitr otrzymywali biopsję gruczołu krokowego, o ile nie wykonano nieprawidłowego badania doodbytniczego
[hasła pokrewne: bikalutamid, bimatoprost, noni ]
[patrz też: zagrzybiony organizm objawy, zakwaszenie organizmu mit, zapaść krążeniowa ]
